میکروبلیدینگ تکنیکی پرطرفدار برای داشتن ابروهای زیبا و بی‌نقص است. گرچه بیشتر افراد می‌توانند از مزایای میکروبلیدینگ ابرو بهره‌مندشوند، ولی انجام آن به برخی از افراد توصیه نمی‌شود. شاید برای شما هم سوال باشد که چه کسانی نباید فیبروز ابرو انچام دهند؟
میکروبلیدینگ تکنیک و روشی عالی برای اصلاح نواقص ابرو و داشتن ابروهای پر، زیبا و بی‌نقص است. این تکنیک به خاطر مزایای فراوانی که دارد، مورد توجه قرار گرفته است. در مجموع این روش محدودیت‌های بسیار کمی دارد و تقریبا همه می‌تواند از آن استفاده کنند. ولی بعضی شرایط فیزیکی باعث می‌شود که برخی افراد از انجام آن منع شوند.
قبل از هر چیز بهتر است که در مورد میکروبلیدینگ و هر آنچه باید در مورد آن بدانید، اطلاعات کافی کسب کنید.
در ادامه چند مورد را نام می‌بریم. اگر شرایط زیر را دارید، بهتر است که از میکروبلیدینگ ابرو اجتناب کنید.
۱. افراد مستعد کلوئید یا هیپوپیگمنتیشن بعد از التهاب
افرادی که مستعد کلوئید هستند یعنی بعد از زخم دچار فزون گوشت یا همان گوشت اضافه می‌شوند نمی‌توانند میکروبلیدینگ انجام دهند. چون این روش، تکنیکی است که از طریق خراش دادن پوست و افزودن جوهر مخصوص در لایه زیرین آن انجام می‌شود. همچنین افرادی که دچار هیپوپیگمنتیشن بعد از التهاب یا کمرنگ شدن پوست می‌شوند، نباید میکروبلیدینگ انجام دهند.
احتمال ایجاد لک و جای زخم ماندگار در این افراد بسیار زیاد است.
افرادی که پوست‌های بسیار نازک و حساس دارند نیز بهتر است که میکروبلیدینگ انجام ندهند.
۲. افرادی که دچار بیماری‌های منتقل‌شونده از طریق خون هستند
اگر دچار بیماری‌هایی هستید که از طریق جریان خون قابل اتقال هستند مثلا HIV یا هپاتیت نباید میکروبلیدینگ انجام دهید. میکروبلیدینگ پوست را خراش می‌دهد و باعث خونریزی می‌شود و این خون ممکن است باعث انتقال این بیماری‌ها شود. در نتیجه میکروبلیدینگ برای این دسته از افراد انجام نمی‌شود.
۳. افرادی که ژودرم یا هر نوع فیلر دیگر در نواحی نزدیک ابرو دارند
اگر قصد دارید در نزدیکی ابرو ژودرم یا تزریق انواع فیلر انجم دهید، بهتر است که ابتدا میکروبلیدینگ کنید. البته انجام دادن یا ندادن میکروبلیدینگ بعد از ژودرم، به زمان انجام آنها بستگی دارد و امکان‌پذیر است. معمولا متخصصان میکروبلیدینگ برای انجام این کار، از شما مجوز پزشک را درخواست می‌کنند.
ژودرم نوعی ژل پوستی است که برای از بین بردن موقت خطوط لبخند مورد استفاده قرار می‌گیرد. این ژل باعث می‌شود پوست فرد برآمده شده و خطوط ایجاد شده در آن از بین برود.
اگر قبلا در اطراف ابرو بوتاکس کرده‌اید بهتر است که حداقل ۴ هفته بعد از بوتاکس برای این کار صبر کنید. اگر هنوز برای بوتاکس اقدام نکرده‌اید، بهتر است که ابتدا میکروبلیدینگ را انجام دهید.
۴. افرادی که شیمی‌درمانی می‌شوند
گرچه میکروبلیدینگ یک روش عالی برای بازیابی ابروهای از دست رفته است ولی افرادی که در حال انجام شیمی‌درمانی هستند بهتر است که میکروبلیدینگ انجام ندهند. متخصصان میکروبلیدینگ نیز معمولا برای انجام این کار، اجازه پزشک را از مشتری درخواست می‌کنند. البته بعد از تمام شدن روند درمان می‌توانید میکروبلیدینگ انجام دهید و این تکنیک راه حل خوبی برای بیمارانی است که سرطان را شکست داده‌اند و به دنبال بازیابی ابرو و زیبایی قبلی خود هستند.
۵. افرادی که دچار بیماری‌های پوستی هستند
اگر هر نوع بیماری پوستی در نواحی اطراف ابرو نزدیک آن دارید نباید میکروبلیدینگ انجام دهید. این مشکلات پوستی عبارت‌اند از اگزما، راش، زونا یا هر مشکلی که در اطراف و نزدیکی ابرو وجود دارد. در صورتی که این مشکلات در پوست شما وجود داشته باشد، فرایند میکروبلیدینگ برایتان بسیار دردناک‌تر است، دیرتر ترمیم می‌شود و حتی ممکن است بیماری فعلی شما را تشدید کند. در نتیجه باید میکروبلیدینگ را تا زمان درمان کامل پوست، به تاخیر بیاندازید.
۶. افرادی که پوست چرب دارند
افرادی که پوست بسیار چرب دارند گزینه‌های مناسبی برای میکروبلیدینگ نیستند. البته اگر پوست شما دارای چربی متوسط است یا پوست مختلط دارید می‌توانید از مزایای میکروبلیدینگ و میکروشیدینگ به طور هم زمان استفاده کنید. در پوست‌های چرب به خاطر ترشح چربی بیش از اندازه، خطوط باریک ایجاد شده روی ابرو، دیرتر ترمیم می‌شوند و ترمیم شدن آنها از پوست‌های نرمال سخت‌تر است. علاوه بر این، پیگمنت‌ها در پوست چرب، دوام کمتری دارند و در نتیجه میکروبلیدینگ، آنقدرها که انتظار دارید، روی پوست شما باقی نمی‌ماند.
در واقع برای پوست‌های چرب امکان میروبلیدینگ وجود دارد ولی خطوط باریک، به اندازه پوست‌های نرمال، جزیی و ریز و دقیق نیستند و در واقع احتمال پخش شدن پیگمنت‌ها زیر پوست وجود دارد.
افرادی که پوست چرب دارند در فاصله‌های زمانی کوتاه‌تری باید ترمیم ابرو را انجام دهند در حالی که برای افرادی که پوست خشک دارند، این فاصله حدودا دو سال است.
از آنجایی که میکروبلیدینگ، تکنیکی پرهزینه است، افراد دوست ندارند با پرداخت هزینه زیاد، در نهایت نتیجه دلخواه خود را نگیرند. اگر پوست چرب دارید و اصرار دارید که میکروبلیدینگ انجام دهید، در نظر داشته باشید که ممکن است نتیجه نهایی کار، ظریف و دقیق نباشد و مدت بسیار کوتاه‌تری دوام بیاورد. با در نظر گرفتن این شرایط می‌توانید برای انجام دادن یا ندادن این کار تصمیم بگیرید.
برای اینکه بهترین نتیجه را از میکروبلیدینگ بگیرید باید مراقبت های بعد از میکروبلیدینگ را جدی بگیرید و موبه‌مو اجرا کنید.
۷. افرادی که تاتوی ابرو یا آرایش‌های دائمی واضح از قبل دارند
اگر قبلا ابروهای خود را تاتو کرده‌اید و آثار تاتو به شکل واضح و تیره روی پوست وجود دارد، نمی‌توانید میکروبلیدینگ کنید. تاتو و هر نوع آرایش دائمی که از قبل دارید، باید به قدر کافی روشن و کم رنگ شده باشند تا متخصصان میکروبلیدینگ بتوانند روی آنها خطوط باریک ابرو را به شکلی که واضح و قابل دید باشد، ایجاد کنند.
۸. افرادی که به الکل و مواد بی‌حس‌کننده حساسیت دارند
اگر فکر می‌کنید که ممکن است به جوهر مخصوص میکروبلیدینگ، کرم‌های بی‌حس‌کننده یا الکل که در جوهرها وجود دارد حساسیت داشته باشید، ممکن است نسبت به این فرایند واکنش آلرژیک نشان دهید. واکنش‌های آلرژیک تا زمانی که آلرژن یا عامل ایجاد آلرژی از بین نرود، ادامه پیدا می‌کنند.
۹. زنان باردار و شیرده
اگر در دوران بارداری و شیردهی به سر می‌برید میکروبلیدینگ انجام ندهید. اگر دوران بارداری شما تمام شده است و به نوزاد خود شیر نمی‌دهید بهتر است که تا دو ماهگی فرزندتان صبر کنید تا هورمون‌های شما تثبیت شوند.
۱۰. مبتلایان به دیابت که انسولین تزیرق می‌کنند
در این افراد، روند ترمیم ابروها بسیار کندتر طی می‌شود. همچنین سیستم ایمنی بدن مبتلایان به دیابت، آسیب پذیرتر است. در نتیجه این افراد بهتر است میکروبلیدینگ، انجام ندهند یا اگر نیاز مبرم به آن دارند، با مجوز پزشک این کار را انجام دهند.
