کاشت یا ژلیش؟ کدام را انتخاب کنم؟

راه‌های مختلفی برای زیبا کردن ناخن‌ها وجود دارند. از کاشت ناخن گرفته، تا کاور و ژلیش و لمینت. خود این روش‌ها به موارد دیگری تقسیم می‌شوند و شامل انواع متفاوتی هستند. اما محبوب‌ترین راه زینت بخشیدن به ناخن‌ها به صورت کلی همواره کاشت و ژلیش هستند و طرفداران زیادی دارند.
برخی از خانم‌ها ضمن این که تفاوت بین لمینت و کاشت و ژلیش را نمی‌دانند، در انتخاب بین آن‌ها نیز دچار شک می‌شوند و متوجه نمی‌شوند کدام یکی برای دستشان مناسب‌تر است. بیایید تا مقایسه کاشت و ژلیش بپردازیم و ببینیم هر کدام چه تعاریفی دارند و تفاوت‌های کارکردی‌شان با یکدیگر چیست.

ژلیش ناخن چیست؟

ژلیش ناخن، یکی از تکنیک‌های جذاب و دوست داشتنی برای خوش استایل شدن بانوان و طرح دادن به دست‌ها و ناخن‌هایشان است. در مقایسه کاشت و ژلیش باید بگوییم که تکنیک ژلیش در واقع همان لاک کلاسیک است که در ترکیب با اکرلیک ژل، حالتی رقیق و دائمی پیدا کرده است و با زدن آن ناخن شما به مدتی طولانی به همان طرح یا رنگ باقی می‌ماند.
این روش نسبت به لاک معمولی از دوام بیشتری برخوردار است و همان طور که گفتیم دیرتر پاک می‌شود. همچنین به ناخن شما قوام داده و باعث استحکام آن است. لاک ژل‌ها معمولا در سه مرحله روی ناخن انجام می شوند: ژل بیس، ژل رنگی و تاپ ژل. لاک ژل برای ناخن‌های طبیعی استفاده شده ولی برای کاشت نیز قابل مصرف است.

ژلیش، مقاومت زیادی در برابر ترک، تغییر رنگ و در کل عوض شدن شکل ظاهری دارد؛ هر چند هزینه بهره بردن از آن نسبت به لاک معمولی نیز بیشتر است و امکان تغییر آن دیر به دیر میسر می‌گردد. اگر فردی به دنبال تنوع هستید، احتمالا لاک کلاسیک برای شما گزینه مناسب تری است؛ چرا که باید مدت‌ها طرح ژلیش شده روی ناخن‌هایتان را تغییر ندهید و بگذارید به همان شکل باقی بماند.

لاک‌های معمولی موجود در بازار، صدمات زیادی برای پوست و سطح ناخن به همراه می‌آورند و منافذ را مسدود می‌کنند. در نتیجه بهداشت پوست و ناخن مورد تهدید قرار می‌گیرد و فرد ممکن است عوارض دیگری را تجربه نماید.
تفاوت دیگر ژلیش با لاک کلاسیک در نحوه خشک شدن آن‌ها است. لاک کلاسیک در برخورد با جریان هوا خشک می‌شود، اما لاک ژل به دستگاه UV نیاز دارد. در نتیجه ژلیش با استون پاک نمی‌شود.

این روش برای خانم‌هایی که به سلامت ناخن‌های طبیعی خود اهمیت می‌دهند و می‌خواهند طراحی ناخن‌هایشان به صورت دراز مدت باقی بماند مناسب است. ژلیش لب پر نمی‌شود، اعتیاد به جویدن ناخن را بهبود می‌بخشد و درخشش خود را طی زمان طولانی حفظ می‌کند. این تکنیک اصلا مناسب افراد دارای ناخن ضعیف و حساس نیست و به آنان آسیب می‌رساند؛ چون به صورت چهار لایه روی ناخن قرار می‌گیرد و نمی‌گذارد اکسیژن کافی به ناخن برسد. لاک ژل روی ناخن‌های حساس باعث مشکلات پوستی و در دراز مدت خرابی ناخن‌ها می‌شود.

همچنین، ژلیش ناخن برای خانم‌های پرمشغله که فرصت رسیدگی مرتب به ناخن‌هایشان را ندارند، گزینه خوبی است. اگر عادت ندارید که هنگام شستشو و استفاده از مواد آرایشی و بهداشتی از دستکش استفاده کنید، ژلیش ناخن به شما توصیه می‌شود.
ژلیش پس از مدتی بین ده تا چهل روز، بسته به مواد به کار رفته در آن، نیاز به ترمیم دارد و از این جهت پر هزینه است. اما خب اگر بخواهیم هرروز لاک بزنیم هم تقریبا همان می‌شود و برای سلامتی ضرر و زیان بیشتری هم دارد. ژلیش با ایجاد ضخامت از شکستن ناخن‌های طبیعی جلوگیری می‌کند و ابتلا به قارچ ناخن را کاهش می‌دهد. پاها، معمولا در فضای بسته کفش قرار دارند و با تکنیک ژلیش به جای کاشت یا لاک کلاسیک، سالم و زیبا می‌مانند.

پیش از زدن ژلیش باید حتما مانیکور و پدیکور انجام گیرد و زیر ناخن‌ها به هیچ وجه نا منظم نباشد.

کاشت ناخن چیست؟

کاشت ناخن، ماندگارترین نوع تزئین برای ناخن است و روش‌های فراوان و گوناگونی نیز دارد. در این تکنیک، با استفاده از مواد مخصوص، شکلی از ناخن مصنوعی به حالت دلخواه روی ناخن طبیعی قرار می‌گیرند و چسبانده می‌شوند. ترمیم کاشت به رشد ناخن‌های فرد بستگی دارد و معمولا چهل روز به بالا دوام می‌آورد. مقایسه کاشت و ژلیش به ما می‌گوید که دوام کاشت از ژلیش بیشتر است.

در حالت کلی و کلاسیک دو نوع اصلی پودری و ژله‌ای از انواع کاشت ناخن تعریف شده اند و بقیه روش‌های متنوع در حقیقت زیر مجموعه‌ این دو روش هستند. یک کاشت خوب باید طبیعی و ظریف به نظر برسد و در عین حال محکم باشد. دلیل استفاده از کاشت در عوض داشتن ناخن طبیعی، علاوه بر زیبایی و طبق مد روز بودن، این است که برخی از خانم‌ها از شکل ناخن‌های خود راضی نیستند یا از مشکلات مربوط به ناخن‌هایشان رنج می‌برند. استفاده از کاشت ناخن برای افرادی که ناخن‌های ضعیف و شکننده دارند و همچنین افرادی که عادت به جویدن ناخن دارند بسیار مناسب است و مانع وقوع آن‌ها می‌شود.

البته دقت کنید که برای کاشت، ناخن‌ها را به وسیله سوهان برقی می‌تراشند تا جایی که لایه نازکی از آن باقی بماند و نتیجه بهتری بدهد. هنگامی که ناخن نازک می‌شود، به نازک رشد کردن عادت کرده و اگر روزی تصمیم بگیرید ناخن‌های کاشت خود را ریموو کنید یا بردارید، دچار دردسر خواهید شد. معایب دیگر این تکنیک شامل احتمال جدا شدن ناخن از بستر، مسمومیت و افزایش احتمال ابتلا به سرطان ریه، افزایش جذب مواد شیمیایی به علت نازک شدن لایه سطحی روی ناخن و قارچ ناخن و عفونت‌های باکتریایی بعد از کاشت هستند. به علاوه در مقایسه کاشت و زلیش ، کاشت هوا می‌گیرد و می‌تواند بسیار خطرناک باشد. احتمال شکستن ناخن‌ها نیز با این تکنیک افزایش پیدا می‌کند.

مقایسه کاشت و ژلیس

در کاشت ناخن موادی از جنس پلاستیک یا پودر های فشرده شده روی ناخن شما قرار گرفته و سبب بلندتر و ضخیم تر شدن ناخن می شوند؛ در صورتی که ژلیش همان لاک معمولی بوده که تنها با مواد ژل مانندی استحکام بیشتری گرفته و مستقیما روی ناخن طبیعی اعمال می شود. مقایسه کاشت و ژلیش انتخاب را برای ما آسان‌تر می‌کند و باعث می‌شود بدانیم چه روشی برای تزئین ناخن‌هایمان بهتر است و احتمال مشکلات را کمتر می‌کند.

همان طور که گفتیم افرادی که ناخن‌هایی نازک و حساس دارند بهتر است از لاک کلاسیک یا کاشت استفاده کنند. مقایسه کاشت و ژلیش نشان می‌دهد که کاشت استحکام ناخن‌های حساس را در مدتی طولانی رقم می‌زند و لاک کلاسیک نیز جلوی رسیدن به اکسیژن به آن را نمی‌گیرد. در نتیجه هردوی این روش‌ها به ویژه کاشت می‌توانند مناسب باشند و سبب سلامت بیشتر ناخن‌های نازک در کنار زیبایی شوند. البته این که می‌گوییم سلامت بیشتر، همه و همگی در راستای مقایسه کاشت و ژلیش هستند و خارج از آن معنا پیدا نمی‌کنند. برای مثال فردی که ناخن ظریف و حساسی دارد، بدون انجام دادن کاشت و تنها با مصرف مکمل و رسیدگی به دست و ناخن خود قطعا از سلامت بیشتری برخوردار خواهد بود.

افرادی که ناخن‌هایی با استحکام معمولی یا زیاد دارند، برای جلوگیری از شکستن ناخن‌ها، رفع خطر قارچ زدگی، زیبایی، جلوگیری از لب پر شدن ناخن‌ها و… می‌توانند از تکنیک ژلیش استفاده کنند. مقایسه کاشت و ژلیش تفاوت این دو را کارایی‌شان خلاصه نمی‌کند و این دو هزینه‌ای متفاوت نیز دارند. هزینه کاشت از دیگر تکنیک‌ها بیشتر است و تقریبا دو برابر ژلیش می‌باشد.

در تکنیک کاشت استفاده از لاک معمولی و لاک ژل، هر دو ممکن است و به همین علت می‌تواند با لامپ LED و اشعه UV خشک شود و یا با هوا خشک شده و مثل لاک معمولی باشد. افرادی که ناخن‌های خیلی کوتاهی دارند و از فرم آن‌ها راضی نیستند با استفاده از کاشت می‌توانند ظاهر دلخواهشان را برای دست‌هایشان به وجود آورند. مقایسه کاشت و ژلیش کار ساده‌ای نیست و گاه این دو با هم ترکیب می‌شوند؛ اما به صورت کلی می‌توان گفت که ژلیش برای افرادی که خیلی وقت و حوصله برای رسیدن به ناخن‌هایشان را ندارند، با دست‌های خود کارهای زیادی انجام می‌دهند، ناخن‌های معمولی تا ضخیمی دارند توصیه می‌شود و برای آنان مناسب است.

گاه هدف از کاشت، بلندتر نشان دادن ناخن‌ها است. در حالی که با مقایسه کاشت و ژلیش می‌فهمیم که در ژلیش چنین چیزی نداریم و اندازه طبیعی ناخن حفظ می‌شود.
شکستن کاشت ناخن خیلی خطرناک است ولی شکستن ناخن ژلیش شده خیلی فرقی با شکستن ناخن عادی ندارد. کاشت ناخن در مقایسه کاشت و ژلیش می‌تواند در برخورد با اجسام خارجی، ناخن اصلی ما را از دست جدا کند و قطعا برای افرادی که خیلی از دست‌هایشان استفاده می‌کنند مناسب نمی‌باشد.

در آخر

این که در مقایسه کاشت و ژلیش کدام را انتخاب کنیم کاملا بستگی به نوع ناخن ما و شیوه رسیدگی ما به آن دارد. نمی‌توانیم ناخن بکاریم و دستمان را بدون مراقبت به این ور و آن ور بکوبیم. شکستن کاشت ناخن عواقب زیادی دارد و می‌تواند باعث کنده شدن کل ناخن ما از ریشه شود. از طرفی ژلیش برای همه مناسب نیست و شکل و نوع ناخن در باید و نباید استفاده از آن بسیار حائز اهمیت است. با دقت انتخاب کنید و یادتان باشد که اول سلامتی و بعد زیبایی شما مهم است.