درمان شوره سر

شوره چیست؟

شوره، همچنین به عنوان seborrheic dermatitis شناخته می شود، یک بیماری پوستی بسیار شایع است که باعث قرمزی، لکه های پوسته ای و شوره سر می شود.
به عنوان یک نوع مزمن اگزما، seborrheic dermatitis ممکن است از هرسنی در بدن ظاهر شود.
seborrheic dermatitis غالباً پوست سر را تحت تأثیر قرار می دهد، اما همچنین می تواند در مناطق روغنی بدن، مانند صورت، بالای سینه و پشت ایجاد شود. نوزادان هم به این بیماری مبتلا می شوند. به طور معمول در چند هفته اول زندگی seborrheic dermatitis ایجاد می شود و بیشتر به صورت پوسته های زردرنگ چسبنده به پوست سر نمایان می شود و به تدریج طی چند هفته یا ماه از بین می رود. ولی گاهی ممکن است آنقدر شدید شود که نمای کلاه یا cradle cap را به خود بگیرد و نیاز به درمانهای تخصصی داشته باشد.
علت دقیق seborrheic dermatitis مشخص نیست. با این حال، پزشکان معتقدند علاوه بر زمینه ژنتیکی فرد دو عامل اصلی دیگر وجود دارند که می تواند در پیشرفت بیماری نقش داشته باشد. اولین عامل تولید بیش از حد روغن است. مقدار بیش از حد روغن در پوست ممکن است به عنوان یک ماده تحریک کننده عمل کرده و باعث قرمز و چرب شدن پوست شود. دومین عامل موثر Malassezia است که نوعی قارچ است که به طور طبیعی درپوست یافت می شود. گاهی اوقات می تواند به طور غیر طبیعی رشد کند و باعث ترشح چربی بیش از حد در پوست شود. افزایش تولید روغن در پوست می تواند منجر به seborrheic dermatitis شود.

چه کسی و چرا دچار seborrheic dermatitis می شود؟

seborrheic dermatitis می تواند افراد در هر سنی را تحت تأثیر قرار دهد، اگرچه این بیماری بیشتر در نوزادان و بزرگسالان بین 30 تا 60 سال دیده می شود. در میان بزرگسالان و نوجوانان، این بیماری در مردان شایع تر است.
در نوزادان، این وضعیت معمولاً خود به خود برطرف می شود. با این حال، در بزرگسالان، seborrheic dermatitis معمولاً با التهاب و شوره سر همراه است، که می تواند سالها ادامه داشته باشد.
یک واکنش التهابی به مخمر اضافی Malassezia ، ارگانیسمی که به طور معمول در سطح پوست زندگی می کند، علت احتمالی seborrheic dermatitis است. Malassezia بیش از حد رشد می کند و به نظر می رسد سیستم ایمنی بدن بیش از حد واکنش نشان می دهد و منجر به پاسخ التهابی می شود که منجر به تغییرات پوستی می شود.
برخی از شرایط پزشکی می تواند خطر ابتلا به seborrheic dermatitis را افزایش دهد، از جمله پسوریازیس، اچ آی وی، آکنه، بیماری پارکینسون، صرع، مصرف الکل، افسردگی، اختلالات در خوردن و بهبودی از سکته مغزی یا حمله قلبی. به طور کلی بیماری درماتیت سبورئیک ممکن است با هر استرس یا بیماری مزمن زمینه ای تشدید شود. در ضمن تغییر ph پوست سر مثلا بدنبال رنگ کردن موها ممکن است باعث بهتر شدن یا بدتر شدن این بیماری شود.

عوامل شایع seborrheic dermatitis عبارتند از:

استرس یا فشار روحی
تغییرات هورمونی
بیماری های مزمن زمینه ای
مواد شوینده، حلال، مواد شیمیایی و صابون های قلیایی شدید
هوای سرد و خشک
برخی از داروها ، از جمله پسورالن، اینترفرون و لیتیوم

این وضعیت همچنین ممکن است در نوزادان به دلیل تغییرات هورمونی که در مادر در طول بارداری رخ می دهد، ایجاد شود. اعتقاد بر این است که تغییرات سطح هورمون غدد چربی نوزاد را تحریک می کند و منجر به تولید بیش از حد چربی می شود که ممکن است پوست را تحریک کند.
seborrheic dermatitis یک بیماری پوستی طولانی مدت است که نیاز به درمان مداوم دارد. با این حال، ایجاد یک روال مناسب مراقبت از پوست و یادگیری شناختن و از بین بردن عوامل محرک می تواند به شما در مدیریت موثر بیماری کمک کند.

مناطق تحت تأثیر seborrheic dermatitis چیست؟

seborrheic dermatitis غالباً پوست سر را تحت تأثیر قرار می دهد و باعث شوره که در حال حاضر در بین مردم بسیار رایج است می شود، اما ممکن است در مناطق زیر نیزبه علت روغنی بودن پوست بروز کند:
در گوش و اطراف آن (داخل لاله گوش و پشت گوش)
روی ابروها
بر روی بینی
در پشت کمر
در قسمت بالای سینه

ظاهر seborrheic dermatitis چگونه است؟

seborrheic dermatitis ظاهر مشخص و مجموعه ای از علائم دارد:
تکه های پوسته ای ایجاد می کند که پوسته پوسته می شوند. تکه ها ممکن است به رنگ سفید یا مایل به زرد باشند. این مشکل معمولاً به عنوان شوره شناخته می شود. این می تواند در پوست سر، مو، ابرو یا ریش ایجاد شود.
شوره سر ممکن است از شوره های ریز آردی که به راحتی روی لباس می ریزند تشکیل شده باشد یا تکه های بزرگتر پوسته که به نظر می رسد چسبندگی بیشتری به کف سر دارند و هنگام جداشدن اغلب همراه با ریزش چندتار مو هستند.
پوست در ناحیه آسیب دیده تمایل به چربی دارد.
پوست ناحیه آسیب دیده ممکن است قرمز باشد و با پوسته های آردی شکل سفید همراه باشد.
پوست در ناحیه آسیب دیده ممکن است خارش داشته باشد.
ریزش مو ممکن است در ناحیه آسیب دیده رخ دهد.
در ناحیه جلوی سینه و پشت کمر این درگیری ممکن است به شکل فولیکولیت و آکنه یعنی جوشهای ریز و درشت نمایان شود هرچند لکه های قرمز دایره ای کوچک و بزرگ جلوی سینه که رویشان کمی پوسته های سفید دارد هم شایع است.

چه کسی در معرض seborrheic dermatitis است؟

پزشکان دقیقاً مطمئن نیستند که چرا بعضی از افراد دچار seborrheic dermatitis می شوند. با این حال، به نظر می رسد، اگر یکی از اعضای نزدیک خانواده به آن مبتلا شود، خطر ابتلا به این بیماری افزایش می یابد. البته این بیماری واگیر دار نیست ولی بدلیل زمینه ژنتیکی و عوامل تحریک کننده مشترک مانند آب وهوا و مواد شوینده معمولا در یک خانواده بیش از یک نفر درگیر می شود.
لذا در صورت مشاهده یک فرد در خانواده بهتر است همه اعضای خانواده به پزشک مراجعه کنند.
سایر عواملی که باعث افزایش خطر می شود، عبارتند از:
چاقی
خستگی و فشار عصبی
عوامل محیطی، مانند آلودگی
وجود سایر مشکلات پوستی مانند آکنه
استفاده از برخی از محصولات مراقبت از پوست، به ویژه محصولات حاوی الکل
برخی از شرایط پزشکی، مانند سکته مغزی، اچ آی وی یا بیماری پارکینسون

seborrheic dermatitis چگونه تشخیص و درمان می شود؟

علائم seborrheic dermatitis شبیه سایر بیماری های پوستی است. برای تشخیص دقیق، پزشک معاینه فیزیکی انجام می دهد و مناطق آسیب دیده را به دقت بررسی می کند.
رعایت یک روال مراقبت از پوست می تواند به کنترل علائم کمک کند. مناطق آسیب دیده را روزانه با یک پاک کننده ملایم و حاوی ترکیبات ضدسبوره (2٪ روی پیریتیون یا کتوکونازول یا کلیمبازول یا سلنیوم سولفاید) بشویید و با مرطوب کننده آن را دنبال کنید. عادات سبک زندگی سالم، مانند کنترل استرس و خواب زیاد، می تواند باعث بهبود پوست شود.
درمان seborrheic dermatitis با هدف کاهش خارش و التهاب ،قرمزی و تورم و کنترل چربی پوست است.

در نوزادان، معمولاً استفاده از نرم کننده مانند روغن زیتون یا وازلین برای نرم شدن پوست بسیار مفید است. مراقبت برای بزرگسالان که اغلب به درمان مداوم و مراقبت از خود برای جلوگیری از شعله ور شدن احتیاج دارند، ممکن است پیچیده تر باشد.

معمولاً موارد خفیف را با استفاده از کرم ضد قارچ موضعی یا شامپوی دارویی مانند یک شامپوی ضد قارچ یا محصول شوره سر، درمان می کنند.
اگر شرایط شدیدتر باشد ، ممکن است استفاده متناوب از داروی کورتیکواستروئید یا مهار کننده کلسینورین تجویزشود.
احتمالا اگر دکتر تشخیص دهند شوره سر حادتر از معمول است ،برای رسیدن به نتایج قابل اعتماد تر، از سلول های پوست سرنمونه بر می دارند، سپس این نمونه ها را برای تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه ارسال می کند.

چگونه seborrheic dermatitis را در خانه درمان کرد؟

پزشک شما احتمالاً توصیه می کند درمان های پزشکی و خانگی را با هم انجام دهید. از شامپوهای شوره سر اغلب برای درمان seborrheic dermatitis در پوست سر استفاده می شود. برای دستیابی به نتایج معمولاً باید هر روز از آنها استفاده شود. اطمینان حاصل کنید که تمام دستورالعمل های موجود در بطری را به دقت دنبال کنید.
سایر درمان های خانگی که ممکن است به شما در مدیریت seborrheic dermatitis کمک کنند عبارتند از:
استفاده از کرم های ضد قارچ و ضد خارش (OTC)
با استفاده از صابون و مواد شوینده ضد آلرژی
صابون و شامپو را کاملاً روی پوست و پوست سر شستشو دهید
شستشوی منظم و در صورت استفاده از نرم کننده و ضد آفتاب سبک
پوشیدن لباس نخی گشاد برای جلوگیری از تحریک پوست در مناطق جلوی سینه و پشت کمر