نشانه های ریزش مو
الگوی ریزش مو و نشانه های آن در آقایان، خانم ها و کودکان متفاوت است. اما نکته مشترک در انواع ریزش مو در هر سن و جنسیتی، افزایش میزان موهای ریخته شده در هنگام شانه زدن یا هنگام دوش گرفتن است.
شرایط و نشانه های اختصاصی در ریزش موی آقایان عبارت اند از:
— نازک شدن موهای کف سر
— عقب رفتن خط رویش مو
— خالی شدن موهای تاج سر که معمولا به شکل یک نعل اسب پیشروی می کند.
شرایط و نشانه های اختصاصی در ریزش موی خانم ها عبارت اند از:
— نازک شدن عمومی موها به خصوص در نواحی فرق سر
شرایط و نشانه های اختصاصی در ریزش موی کودکان و نوجوانان عبارت اند از:
— ریزش ناگهانی بخش هایی از مو
— از دست رفتن کامل تمامی موهای بدن
— ریزش موی تکه ای یا ریزش موی ناقص در کف سر یا ابروها (ریزش موی سکه ای)
— ریزش موی بسیار شدید (البته نه به معنای طاسی مطلق) بعد از بیماری و مصرف دارویی خاص، کاهش وزن شدید، آنمی یا استرس
در موارد زیر با پزشک تماس بگیرید:
* شما یا فرزندتان به طور ناگهانی متوجه ریزش موی شدید بخشی از موهای خود می شوید.
* فرزند شما دچار ریزش موی تکه ای یا ریزش موی ناقص در موهای کف سر یا ابروی خود می شود.
* فرزند شما موهای خودش را به شدت می مالد و می کند.
* شما یا فرزندتان متوجه ریزش بی دلیل موی بخشی از بدن خود می شوید.
درمان های ریزش مو
اگرچه درمان های ریزش مو، وعده رشد مجدد و بازگشت کامل موهای طبیعی را می دهند، اما بد نیست بدانید بیشتر درمان ها قادر به کاهش سرعت ریزش مو و افزایش و تقویت سلامت موهای باقی مانده هستند. در حقیقت هیچ درمانی نمی تواند منجر به جایگزین شدن کل موهای از دست رفته با کیفیت و ضخامت سابق شود. درمان های زیر از جمله رایج ترین و موثر ترین درمان های دارویی ریزش مو هستند:
* ماینوکسیدیل (روگین):
در شرایط خاص، به نظر می رسد این داروی موضعی قادر به ایجاد رویش مجدد در نواحی خالی کف سر شود.
ماینوکسیدیل روی فولیکول های مو تاثیر گذاشته و سبب معکوس شدن فرآیند ریزش مو می شود، بدین ترتیب نوعی محرک رویش مجدد مو است. نتایج درمان در نوجوانان و افرادی که ریزش موی آنها به تازگی آغاز شده و همچنین کسانی که دچار ریزش مو تکه ای هستند قابل قبول تر است. دارو به شکل محلولی است که می بایست روزانه روی نواحی که ریزش دارند استفاده شود و مصرف آن تقریبا تا ابد ادامه می یابد. در صورت توقف مصرف ماینوکسیدیل ریزش مو مجددا باز می گردد.
بیش از 50% مصرف کنندگان معتقدند ماینوکسیدیل می تواند منجر به افزایش ضخامت و کاهش سرعت ریزش مو شود. اما نمی تواند روی افرادی که قبلا سابقه ی ریزش مو با الگوی مردانه و وسیع داشته اند تاثیر چندانی داشته باشد.
به نظر می رسد، ماینوکسیدیل عوارض جانبی کمی داشته باشد، گرچه برخی مصرف کنندگان با مصرف ماینوکسیدیل دچار حساسیت و تحریک پوست شده اند.
ماینوکسیدیل برای مصرف خانم ها و آقایان تایید شده است. این محصول به عنوان یکی از داورهای بدون نیاز به نسخه پزشک در داروخانه ها موجود است.
* پروپشیا (فیناستراید):
این دارو در اصل در دوزهای بالا برای درمان پروستات استفاده می شود. امروزه فیناستراید برای درمان ریزش مو با الگوی مردانه مورد استفاده قرار می گیرد. فیناستراید مانع تشکیل هورمون های مردانه ای می شود که باعث ریزش مو می شوند.
فیناستراید با نسخه پزشک به شکل قرص در دسترس است و طبق دستور پزشک (معمولا روزانه 1 عدد) مصرف می شود. همانند بیشتر داروها، فیناستراید عوارض جانبی زیادی دارد. بنابراین حتما پیش از شروع مصرف در خصوص راه های دیگر درمان و لزوم مصرف فیناستراید با پزشک معالج خود مشورت کنید.
فیناستراید نمی بایست توسط زنان به خصوص در سنین باروری استفاده شود، چراکه فیناستراید می تواند منجر به ایجاد نواقص مادرزادی در جنین شود. همچنین خانم ها در سنین میانسالی نمی بایست از فیناستراید استفاده کنند.
دوتاستراید (آوودارت) نسل جدید فیناستراید است که دارای اثرات قوی تری می باشد.
* اسپیرونولاکتون:
یکی دیگر از قرص های خوراکی است که روزانه یک عدد مصرف می شود و منجر به جلوگیری از تشکیل هورمون های مردانه ای می شود که باعث ریزش مو می شوند. اسپیرونولاکتون در برخی موارد برای کنترل ریزش مو در الگوی زنانه استفاده می شود.
* پیوند مو (کاشت مو):
کاشت مو به معنی انتقال فولیکول های فعال موی کف سر از مناطق دارای مو به مناطق بدون موی کف سر است. موهای پیوند زده شده ممکن است از بین بروند اما معمولا چندین ماه بعد موهای جدید از همان فولیکول پیوند زده شده شروع به رشد می کنند.
روش جدید تر کاشت مو که به نام پیوند موی فولیکولار نیز شناخته می شود، به دلیل افزایش تراکم فولیکول های پیوند زده شده سبب می شود ظاهر طبیعی تری روی کف سر ایجاد شود.
* کورتیکواستروئیدها:
آلوپسی آره آتا (نوعی اختلال خود ایمنی که سبب ریزش مو منطقه ای می شود)، در بیشتر مبتلایان خود به خود از بین می رود. برخی پزشکان با استفاده از کورتون های موضعی یا تزریق مستقیم کورتون به ناحیه بدون مو کف سر سعی می کنند سرعت بهبود را افزایش دهند. این نوع درمان ممکن است دردناک باشد و باعث نازک شدن مو در ناحیه تزریق شود.
پردنیزولون یک کورتون خوراکی موثر در درمان آلوپسی آره آتا است. اما علاوه بر آنکه اثرات درمان با کورتون ها معمولا موقتی است به عنوان رایج ترین عوارض بالقوه این دارو نیز می توان به موارد زیر اشاره کرد:
– افزایش وزن
– اختلالات متابولیکی بدن
– آکنه
– مشکلات قاعدگی
* آنترالین:
آنترالین یک داروی موضعی است که برای کنترل التهاب در ریشه ی فولیکول مو استفاده می شود. آنترالین برای درمان آلوپسی آره آتا می تواند موثر باشد.
* دیفن سیپرون:
دیفن سیپرون یک عامل برای حساس کردن موضعی است که گاهی اوقات به منظور تحریک رشد مو در آلوپسی آره آتا استفاده می شود.
* لیزر:
گاهی اوقات استفاده از دستگاه های لیزر خانگی یا کلینیکی توانسته است منجر به تحریک رشد مو شود.
به نگاهی با درمان های دارویی و درمانی این سوال پیش می آید، آیا درمان ریزش مو با این روش ها کاری عاقلانه است؟
– ماینوکسیدیل تا آخر عمر وابستگی ایجاد میکند؛ بعلاوه از دیگر عوارض ناخواسته ماینوکسیدیل رویش موها در نواحی ناخواسته صورت و بدن اعم از گوش ها و صورت است که این مسئله بخصوص در خانم ها ناخوشایند است.
– فیناستراید یک دارو با عوارض بیشمار است که ممکن است منجر به به نقص جنین و ایجاد مشکلاتی در باروری شود؛ حتی بسیاری از منابع لمس فیناستراید و استنشاق هوای اتاقی که فیناستراید در آن نگهداری می شود را توسط زنان باردار منع می کنند.
– اسپیرونولاکتون یک داروی هورمونی است که همانند تمامی داروهای هورمونی عوارض بسیار زیادی برای خانم ها ایجاد می کند.
– کاشت مو به نظر می رسد روشی موثر باشد، اما علاوه بر هزینه های بالای درمان، این روش نیاز به مراقبت های جانبی کاملی دارد که فرد می بایست به طور منظم رعایت کند.
– کورتون تراپی یک روش برای کاهش علائم بیماری است (نه درمان) که در موارد ضروری توصیه می شود. همه ی ما از عوارض بیشمار کورتون ها آگاهی داریم. رایج ترین عوارش مصرف کورتون عبارت است از قرمزی و پف کردن صورت، تجمع چربی در پشت گردن و کتف ها، رشد موهای زائد در نواحی ران، تنه و صورت و…
– آنترالین، دیفن سیپرون و لیزر علاوه بر آنکه تضمین درمان 100% نیستند، ممکن است در صورت تزریق و یا مصرف نادرست سبب ریزش بیشتر و سایر عوارض سلامت دیگر شوند.
تمامی این دلایل، انگیزه خوبی هستند برای تلاش کمپانی های بزرگ دنیا به منظور فرموله کردن محلول های ضد ریزش! گرچه تمام محلول های ضد ریزش نیز درمان قطعی ندارند اما نکته مثبت عوارض کم آنهاست.
